جستجوی امن تر با DuckDuckGo

 به حریم شخصی خود اهمیت می دهید؟ آیا دنبال راهی برای خلاصی از نظارت خارج از کنترل و هرزنامه های روز افزون هستید؟ اگر چنین است حتماً از DuckDuckGo  استقبال می کنید.

موتور جستجوی DuckDuckGo زاییده افکار یک آمریکایی به نام گابریل وینبرگ است که تا پیش از افشاگری های سنودن درباره جاسوسی گسترده نهادهای امنیتی آمریکایی، اقبال زیادی برای بلند پروازی نداشت، اما پس از اطلاع مردم از پروژه پریسم و «دسترسی مستقیمِ» دولت ایالات متحده به سرورهای شرکت های چون گوگل، به ناگاه، خود را در آسمان ها یافت؛ به هر حال DuckDuckGo تنها موتور جستجویی ست که به کاربرانش تعهد داده آنها را ردگیری نکند و اطلاعاتشان را ذخیره ننماید. حتی یک پله بالاتر، به کاربران قول ناشناس ماندن کامل را داده. از همه اینها گذشته در جستجوهای انجام شده، نتایج قابل قبولی هم ارائه می دهد.

اما نکته جالب درباره این مبارز هوشمند راه آزادی وب، این است که ویژگی های حریم خصوصی آن تقریباً همگی بعدها اضافه شده اند و این طور نبوده که از ابتدا به چنین مقوله ای فکر شده باشد.

بعد از درز اطلاعات پریسم توسط روزنامه گاردین در ۱۶ خرداد، هر روزی که می گذشت رکورد تازه ای برای این موتور جستجو ثبت می شد تا جایی که در اواخر تیر به عدد ۳ میلیون کوئریِ جستجو در روز رسید، آماری که از دو برابر شدن بازدید کنندگان آن ظرف کمتر از ۲ ماه حکایت می کرد.

وقتی مردم عادی، خبرهای سنگین جاسوسی های سازمان امنیت ملی آمریکا را شنیدند -مسلماً تحت جو غالب- به دنبال گزینه امن تری برای جستجوهای خود می گشتند و این امر خود به تنهایی باعث بخش بزرگی از رشد این جستجوگر شد.

این موتور جستجو با استفاده از منابع ۵۰ وبگاه دیگر مانند بینگ و یاهو، نتایجی شسته رفته و شبیه گوگل به شما ارائه می کند. همچنین با اعمال بهبودهایی در موتورهای سنتی جستجو، پیوند (Link) های نامربوط و هرز را جدا و حذف می کند. در عین حال با استفاده از سامانه تُر، شما و جستجوهای تان را ناشناس نگه می دارد. یک افزونه برای مرورگر کروم هم عرضه کرده که قابلیت جستجوی صوتی را به کاربر می دهد.

البته این موتور جستجو هنوز به بلوغ کافی نرسیده و ضعف هایی هم دارد. ویژگی تکمیل خودکار کوئری از مواردی ست که جای خالی آن به شدت حس می شود. اما خیلی هم نباید نگران باشید چراکه امکان بسیار خوب دیگری فراهم کرده که می تواند باعث اغماض از کمبودهای فعلی اش شود؛ شما می توانید با افزودن عبارت «g!» بدون نگرانی از رصد شدن، از نتایج جستجوگر گوگل بهره مند شوید، DuckDuckGo با رمزگذاریِ جستجو (بخوانید ناشناس کردن) شما را از تیر رس چشمان عقاب وارِ گوگل مخفی نگه می دارد.

پس اگر نمی خواهید هرچه در اینترنت انجام می دهید را گوگل بفهمد و به سازمان های جاسوسی گزارش دهد حتماً این جستجوگر را امتحان کنید، و باز اگر هنوز قانع نشده اید به ادامه مطلب بروید تا آنچه گوگل با داده های شما می کند را به روایت تصویر و به طور اختصاری توضیح دهیم.

وقتی در گوگل جستجو می کنید

و روی پیوندی کلیک می کنید

محتوای جستجوی شما معمولاً به گوگل فرستاده می شود

در کنار آن اطلاعاتِ مرورگر و رایانه شما هم همین طور

که اغلب منجر به شناخته شدنِ شخصِ شما می شود

ترسناک است، اما این اطلاعات متفرقه به کار چه کسی می آید؟

آن وبگاه ها معمولاً تبلیغات شخص ثالثی را دارند

و آن اشخاص ثالث با این اطلاعات پرونده ای برای شما درست می کنند

و به همین خاطر است که همیشه آن تبلیغات همه جا به شما نشان داده می شوند

این هم ترسناک است، اما چه کسی به تبلیغات درباره تبخال (Herpes) اهمیت می دهد؟ حواستان کجاست، پرونده شما را می شود فروخت و پول خوبی به جیب زد

و به طور ناخواسته در هرکجا که باشد تبلیغات مرتبط را به شما نشان داد

اما این همه ماجرا نبود، باز هم هست

جستجوهای تان را به خاطر دارید؟

گوگل آنها را هم ذخیره می کند!

جستجوهای شما را مراجع قانونی (مثل سازمان امنیت ملی آمریکا) می توانند به طور قانونی (!) از گوگل درخواست کنند و بعداً به خدمت شما برسند.

یا یکی از کارمندان گوگل به هر دلیلی دنبال جاسوسی از شما بیافتد (اصلاً تعجب نکنید)

شاید هم به مراکز داده گوگل (که اطلاعات شما را ذخیره کرده) دستبرد زده یا نفوذ شود

به این خاطر است که باید سخت مراقب این قضیه باشید و به سادگی اجازه دسترسی به اطلاعات خود را ندهید

باید تا می توانید «ناشناس» بمانید.

بهتر نیست در عادات وبگردی خود تجدید نظر کنید؟