چهارشنبه هفته پیش این خبر اشتباه که اپل در میلیونها آیفون و دستگاههایش با سیستم عامل iOS یک در پشتی تعبیه کرده است، به طور وسیع منتشر شد و اکنون کذب بودن آن آشکار شده است.
تکنــــــــــــازدانلود: هفته گذشته وقتی یک هکر اطلاعات نادرستی را درباره وجود در پشتی در سیستم عامل iOS منتشر کرد و یک مکانیزم تشخیصی را در این برنامه به عنوان یک نقطه ضعف امنیتی مطرح کرد که میتواند اطلاعات شخصی کاربران را به خطر بیندازد، روزنامه نگاران این حوزه هم بدون بررسی کافی موضوع به بازتاب آن پرداختند.
به گزارش زددینت، جاناتان زدزیراسکی در کنفرانس هکرهای کره زمین در نیویورک هفته گذشته اعلام کرد عملکردهای ثبت نشده در آیفونها که اپل آن را ممکن ساخته است عملا به افراد غیر مجاز در یک موقعیت ممتاز امکان میدهد به صورت بیسیم به آیفون هدف دسترسی پیدا کنند و بدون دانستن رمز عبور یا کلمه ورود به عکسهای ذخیره شده در گوشی، پیامکها و دیگر اطلاعات خصوصی موجود در گوشی دست یابند.
او در همان کنفرانس اضافه کرده بود که نمیتواند با اطمینان بگوید مهندسان اپل، مکانیسمها را با هدف انطباق با نظارت آژانس امنیت ملی آمریکا تنظیم و فعال کردهاند. اما هنوز میتوان گفت برخی از سرویسها، یا خدمات اندکی که مورد نیاز کاربر است ارائه میدهند و یا در عمل تنها هدف و کارکرد آنها، در دسترس قرار دادن حجم عظیمی از دادهها در دسترس هکرها و مقامات دولتی است که از شهروندان خود جاسوسی میکنند.
اپل به طور رسمی ادعای آقای زدزیراسکی را رد کرد. در واقع این در پشتی مخفی که زدزیراسکی از آن نام میبرد از سال ٢٠٠٢ به اطلاعات تشخیصی دستگاه افزوده شده و به صورت آزادانه به عنوان یک صفحه از دفترچه تلفن دستگاه در دسترس است.
بستههای نرمافزارهای مورد اشاره آقای زدزیراسکی برای تشخیص نقیصه امنیتی به قابلیتهایی که در همه لپتاپها و دسکتاپهای اپل برای اهداف تشخیصی نصب شده، شبیهاست. پس این برنامهها نه روی چند میلیون آیفون که روی صدها میلیون دستگاه نصب شده است.
مسئله مهم این است که انتشار این خبر نادرست حتی دامن رسانههای بزرگ را هم گرفت. آن بخش از مطلب که این درهای پشتی عمدا توسط اپل تعبیه شده تا آژانسهای دولتی به تمام اطلاعات کاربران دسترسی داشته باشند توسط رسانههایی چون گاردین، فوربس و تایمز هندوستان هم بازتاب یافت. وبسایتهای مهم آیتی چون زددینت، ارستکنیکا و ریجستر هم مطلب را منعکس کردند.
کل مساله الان دیگر تمام شده اما آنچه تمام نمیشود اثر این سهل انگاری حرفهای بر اعتماد کاربران به رسانهها است.