ساخت هلیکوپتر واقعى با موتـور پراید !!!

فضای مناسبی که برای پیشرفت های علمی در کشور فراهم شده روحیه افراد مستعد را برای پیشبرد خدمات علمی بویژه تحقیق، ابتکارو اختراع افزایش داده و موجب شده است هر روز خبری جدید از ساخته ها و یافته های جوانان مستعد و پرانگیزه ایرانی منتشر شود.

یکی از ساخته های جدید جوانان ایرانی هلیکوپتر دست سازی است که با امکانات دم دستی و تلاش و پشتکار شخصی و حمایت مالی خانوادگی به مرحله ساخت رسیده و برای علاقه مندان به دانش ایرانی به نمایش در آمده است.

این هلیکوپتر توسط علی و برادرش ایوب علیرضایی در طول ۲ سال طراحی و با تشویق و حمایت مالی پدرشان کیوان علیرضایی ساخته شده است.

علی علیرضایی شهرکی متولد ۱۳۶۹ ساکن استان چهارمحال و بختیاری، شهر کیان، اکنون دانشجوی مهندسی تکنولوژی الکترونیک دانشگاه آزاد شهرکرد است. برادر وی ایوب نیز متولد ۱۳۶۵ فارغ التحصیل مهندسی مکانیک از دانشگاه شهرکرد است.

نخستین هلیکوپتر قابل پرواز در سال ۱۹۴۱ توسط شخصی به نام ایگور سیکوررسکی ساخته شد. سپس و به مرور زمان تلاش گردید تا با بهینه کردن این وسیله رفته رفته آن را بشکل کنونی و پیشرفته در آورند. درست مانند هر وسیله دیگری مثل خودرو، لکوموتیو، یخچال، دوچرخه و غیره که در ابتدا به شکل امروزی نبوده و از تکنولوژی امروزی برخوردار نبودند.

با پی بردن به کارایی و قابلیت های چشمگیر این وسیله و کاربری آن در زمینه های مختلف با توجه به مأموریت های پیش بینی شده برای این وسیله می توان آن را در کلاس های مختلفی دسته بندی کرد از جمله: هلیکوپترهای نظامی (که خود به چند گروه تقسیم بندی می شود)،

هلیکوپتر های نجات و امداد و هلیکوپترهایی با کاربری شخصی که به دو گروه پیشرفته و گروه های تفننی که تماماً دست ساز بوده و به دلیل نیاز نداشتن به دانش فنی، دسترسی آسان به ابزار و مواد اولیه ساخت و نیز ارزانی قیمت، از چند دهه قبل تاکنون در بیشتر کشورها بویژه اروپا و امریکا افراد عادی با خرید نقشه، خود اقدام به ساخت و مونتاژ این وسیله می کنند.

در دنیا اکنون کیت های آماده ای وجود دارد که افراد می توانند با خریدن این کیت ها و سر هم کردن قطعات کیت، هلیکوپتر بسازند و آن را به پرواز درآورند اما این دو برادر با طراحی اولیه توانسته اند موفق به ساخت این هلیکوپتر شوند.

به گفته برادران شهرکی سازندگان چهارمحالی هلیکوپتر دست ساز، محرک اصلی این هلیکوپتر موتور پراید است که با حذف گیربکس و جایگزینی پولی و تسمه و چرخ دنده، فرایند انتقال قدرت از خروجی شفت موتور به قسمت سواش پلیت ملخ ها انجام می شود.

طول کل هلیکوپتر ۷ متر و ارتفاع آن نیز ۵/۲ متر است. همچنین، عرض این وسیله ۱۶۰ سانتی متر است. این هلیکوپتر طوری طراحی شده که فعلاً ظرفیت حمل یک سرنشین با وزن متوسط ۸۰ کیلو گرم را دارد. به گفته علیرضایی می توان با تغییراتی حساب شده در ظرفیت این وسیله تغییراتی نیز ایجاد کرد.

تمام قطعات به کار رفته در بدنه و موتور این هلیکوپتر دارای طراحی و مواد اولیه کاملاً داخلی و شخصی و منحصر به فرد است.